Lysá hora 1323 m n. m. - královna Moravskoslezských Beskyd
Poniedziałek 26. maja 2025
Zamek Žerotin w Novym Jičíně [ Zamek ]
Zamek Žerotin, którego dwie wieże wpadną w oko chyba każdego odwiedzającego, jest pierwotnie drewnianą twierdzą z 14. Wieku, która była parę razy przebudowana.
Rozległy trójskrzydłowy obiekt, na planie w kształcie litery F, budowany po etapach w przeciągu 16. wieku w miejscu tutejszego zamku, który stał przy miejskiej fortyfikacji, niedaleko brany górnej, w południowo-zachodnim rogu obwodu średniowiecznego miasta. Podstąwą budowy był prawdopobnie kamienny dom władców z Krawarzy, zbudowany w 80. latach XIV. wieku. Ten był jeszcze w roku 1465 nazywany "propugnaculum", tzn. twierdza lub ufortyfikowany dom. Prawdopodobnie dlatego dopiero v 2. połowie 15. wieku odbudowali z niego władcy z Cimburka późno gotyczny dwuskrzydłowy zamek miejski. W roku 1500 odkupili starijiczinskie i nowojiczinskie posiadłości Žerotínovie. Ci prawdopodobnie już od początku 16. wieku przeprowadzali częściowe przeróbki zamku. Do rozleglejszych rekonstrukcji doszło bowiem dopiero w 30. i na początku 40. lat 16. wieku. Bedřich z Žerotína (właściciel posiadłości w latach 1533 - 1541)postanowił przenieść swoją siedzibę z Štramberka do Nowego Jicina, dlatego kazał przebudować i rozszerzyć Zamek Nowojicziński tak, aby odpowiadał nowym, renesansowym wymogom mieszkaniowym. Najwyraźniejsze przeróbki budowlane były przeprowadzone w głównym dzisiaj środkowym skrzydle.
Po roku 1558 przeszedł teraz już zamek renesasowy razem z posiadłością w majątek miasta, które zyskało w roku 1577 od cesarza Rudolfa II. zgodę używania go jako ratuszu i siedziby zarządzania posiadłością. Niedługo później, w 80. latach 16. wieku miasto kazało zbudować przy murach obronnych trzecie, zachodnie skrzydło z wysoką attyką o siedemnastu wieżach z latarniami wiec w zasadzie został dokończony plan w kształcie litery F. W przeciągu wojny tzydziestoletniej został zamek wyrabowany wojskami szwedzkimi i w roku 1678 spalony.
W przeciągu 17. i 18. wieku zostały przeprowadzone tylko małe przeróbki. W roku 1760 zostały zasypane wały i rowy a na ich miejscach powstały ogrody, później zabudowane. Ostatnie większe ingerencje budowlane, przy których została usuniąta attyka z wieżami nad zachodnim skrzydłem, można notować od lat 1868 ? 1869.
Część wstępna zamku, dostępna z ulicy 28. řína bramą przy domu nr. 52, jest na prawej stronie zamknięta parterowym skrzydłem w stylu współczesnym, na lewej stronie dwupiętrowym południowo-wschodnim skrzydłem, pierwotnie przyległym do murów obronnych.
Na parterze południowo-wschodniego skrzydła znajdują się prostokątne okna z kamiennymi nadokiennymi gzymsami. Piętro przerobione jest w stylu nowożytnym.
Środkowe (główne) skrzydło, dzielące część wstępną od części wewnętrznej dworu, jest trzypiętrowe z ślepym strychowym piętrem oddzielonym kordonowym gzymsem. Pod koronującym i kordynowym gzymsem zanjduje się okręgowy fryz. Na osi zachodniego muru środkowego skrzydła jest przejazd w stylu późnogotyckim na dwór wewnętrzny. Nad przejazdem znajduje się prostokątny wykusz z dwoma arkadami podpartymi słupami toskańskimi. Do wykuszu prowadzią kryte schody. Pod wykuszem znajduje się kamienna tablica z znakiem aliancyjnym budowniczych- Bedřicha z Žerotína i jego żony Libušy z Lomnicy. Powierzchnie muru na stronie wykuszu dzielą prostokątne okna renesansowe, w pierwszym piętrze zjednoczone, z kamiennymi gzymsami nadokiennymi.
Wschodnią fasadę środkowego skrzydła(ze strony wewnętrznego dworu) tworzą trzy części. Lewa krańcowa część jest dwupiętrowa, z pięcioma osiami okiennymi, środkowa i prawa część jest trzypiętrowa. W środkowej części znajdują się w pierwszym piętrze trzy osi okienne a na dole przejazd. Prawa krańcowa część nieco wyczniwa spoza linii fasady, w jej parterze są dwa renesansowe portale (siodłowy i prostokątny ),w pierwszym piętrze są krosztyny z zanikłego wykuszu i zupełnie na prawo jest płytki prostokątny akusz na kosztynach. Pod akuszem jest prostokątne okno renesansowe z częściowo dochowanymi pierwotnymi prętami kamiennymi. Fasady następnych skrzydeł, które zamykają wewnętrzny dwór są podzielone przez okna. W południowym oknie jest prostokątny portal, w zachodnim skrzydle znajduje się portal z półokręgową archiwoltą i prostokątny portal z 19. wieku. Północna strona dworu jest otwarta. Ostre zewnętrzne fasady zamku odpowiadają pierwotnej charakterystyce zamku jako twierdzy, która była częścią składową obwarowania miejskiego. Na północnym dworze dochowała się reszta attyki z dwoigiem rogowych wieży z lucernami w stylu renesansowym i dachami w kształcie walca.
Interier zamku doznał w 2. połowie 19. stulecia szerokich zmian, które odbiły się przede wszystkim na charakterze pomieszczeń w piętrach. W parterze częściowo dochowano pierwotne sklepienia, przeważnie w kształcie walca lub walca z wycinkami. Bardziej zachowane są bowiem wnętrzna głównego (środkowego) skrzydła z lunetowymi sklepieniammi z gwoździami w pomieszczeniach na parterze i salami reprezentacyjnymi z bardziej skomplikowanymi wzorami w sklepieniach. W jednej z pomieszczeń pierwszego piętra udało się dochować malowany sufit belkowy w stylu renesansowym.br />
. Siedziba Powiatowego Muzeum Geograficznego jest w przestrzeniach zamku. Jego ekspozycja może dopomóc w orientacji w modzie kłobukarskiej i historii miasta. W salach historycznych zamku organizowane są także regularne wystawy.
Muzeum jest czynne:
Wt - Pią 8:00 - 12:00 13:00 - 16:00
So, Ne 9:00 - 15:00
(od 1.11. do 31.3. w sobotę zamknięte)
Rozległy trójskrzydłowy obiekt, na planie w kształcie litery F, budowany po etapach w przeciągu 16. wieku w miejscu tutejszego zamku, który stał przy miejskiej fortyfikacji, niedaleko brany górnej, w południowo-zachodnim rogu obwodu średniowiecznego miasta. Podstąwą budowy był prawdopobnie kamienny dom władców z Krawarzy, zbudowany w 80. latach XIV. wieku. Ten był jeszcze w roku 1465 nazywany "propugnaculum", tzn. twierdza lub ufortyfikowany dom. Prawdopodobnie dlatego dopiero v 2. połowie 15. wieku odbudowali z niego władcy z Cimburka późno gotyczny dwuskrzydłowy zamek miejski. W roku 1500 odkupili starijiczinskie i nowojiczinskie posiadłości Žerotínovie. Ci prawdopodobnie już od początku 16. wieku przeprowadzali częściowe przeróbki zamku. Do rozleglejszych rekonstrukcji doszło bowiem dopiero w 30. i na początku 40. lat 16. wieku. Bedřich z Žerotína (właściciel posiadłości w latach 1533 - 1541)postanowił przenieść swoją siedzibę z Štramberka do Nowego Jicina, dlatego kazał przebudować i rozszerzyć Zamek Nowojicziński tak, aby odpowiadał nowym, renesansowym wymogom mieszkaniowym. Najwyraźniejsze przeróbki budowlane były przeprowadzone w głównym dzisiaj środkowym skrzydle.
Po roku 1558 przeszedł teraz już zamek renesasowy razem z posiadłością w majątek miasta, które zyskało w roku 1577 od cesarza Rudolfa II. zgodę używania go jako ratuszu i siedziby zarządzania posiadłością. Niedługo później, w 80. latach 16. wieku miasto kazało zbudować przy murach obronnych trzecie, zachodnie skrzydło z wysoką attyką o siedemnastu wieżach z latarniami wiec w zasadzie został dokończony plan w kształcie litery F. W przeciągu wojny tzydziestoletniej został zamek wyrabowany wojskami szwedzkimi i w roku 1678 spalony.
W przeciągu 17. i 18. wieku zostały przeprowadzone tylko małe przeróbki. W roku 1760 zostały zasypane wały i rowy a na ich miejscach powstały ogrody, później zabudowane. Ostatnie większe ingerencje budowlane, przy których została usuniąta attyka z wieżami nad zachodnim skrzydłem, można notować od lat 1868 ? 1869.
Część wstępna zamku, dostępna z ulicy 28. řína bramą przy domu nr. 52, jest na prawej stronie zamknięta parterowym skrzydłem w stylu współczesnym, na lewej stronie dwupiętrowym południowo-wschodnim skrzydłem, pierwotnie przyległym do murów obronnych.
Na parterze południowo-wschodniego skrzydła znajdują się prostokątne okna z kamiennymi nadokiennymi gzymsami. Piętro przerobione jest w stylu nowożytnym.
Środkowe (główne) skrzydło, dzielące część wstępną od części wewnętrznej dworu, jest trzypiętrowe z ślepym strychowym piętrem oddzielonym kordonowym gzymsem. Pod koronującym i kordynowym gzymsem zanjduje się okręgowy fryz. Na osi zachodniego muru środkowego skrzydła jest przejazd w stylu późnogotyckim na dwór wewnętrzny. Nad przejazdem znajduje się prostokątny wykusz z dwoma arkadami podpartymi słupami toskańskimi. Do wykuszu prowadzią kryte schody. Pod wykuszem znajduje się kamienna tablica z znakiem aliancyjnym budowniczych- Bedřicha z Žerotína i jego żony Libušy z Lomnicy. Powierzchnie muru na stronie wykuszu dzielą prostokątne okna renesansowe, w pierwszym piętrze zjednoczone, z kamiennymi gzymsami nadokiennymi.
Wschodnią fasadę środkowego skrzydła(ze strony wewnętrznego dworu) tworzą trzy części. Lewa krańcowa część jest dwupiętrowa, z pięcioma osiami okiennymi, środkowa i prawa część jest trzypiętrowa. W środkowej części znajdują się w pierwszym piętrze trzy osi okienne a na dole przejazd. Prawa krańcowa część nieco wyczniwa spoza linii fasady, w jej parterze są dwa renesansowe portale (siodłowy i prostokątny ),w pierwszym piętrze są krosztyny z zanikłego wykuszu i zupełnie na prawo jest płytki prostokątny akusz na kosztynach. Pod akuszem jest prostokątne okno renesansowe z częściowo dochowanymi pierwotnymi prętami kamiennymi. Fasady następnych skrzydeł, które zamykają wewnętrzny dwór są podzielone przez okna. W południowym oknie jest prostokątny portal, w zachodnim skrzydle znajduje się portal z półokręgową archiwoltą i prostokątny portal z 19. wieku. Północna strona dworu jest otwarta. Ostre zewnętrzne fasady zamku odpowiadają pierwotnej charakterystyce zamku jako twierdzy, która była częścią składową obwarowania miejskiego. Na północnym dworze dochowała się reszta attyki z dwoigiem rogowych wieży z lucernami w stylu renesansowym i dachami w kształcie walca.
Interier zamku doznał w 2. połowie 19. stulecia szerokich zmian, które odbiły się przede wszystkim na charakterze pomieszczeń w piętrach. W parterze częściowo dochowano pierwotne sklepienia, przeważnie w kształcie walca lub walca z wycinkami. Bardziej zachowane są bowiem wnętrzna głównego (środkowego) skrzydła z lunetowymi sklepieniammi z gwoździami w pomieszczeniach na parterze i salami reprezentacyjnymi z bardziej skomplikowanymi wzorami w sklepieniach. W jednej z pomieszczeń pierwszego piętra udało się dochować malowany sufit belkowy w stylu renesansowym.br />
. Siedziba Powiatowego Muzeum Geograficznego jest w przestrzeniach zamku. Jego ekspozycja może dopomóc w orientacji w modzie kłobukarskiej i historii miasta. W salach historycznych zamku organizowane są także regularne wystawy.
Muzeum jest czynne:
Wt - Pią 8:00 - 12:00 13:00 - 16:00
So, Ne 9:00 - 15:00
(od 1.11. do 31.3. w sobotę zamknięte)
CZYNNA:
Poniedziałek: | Zamknąc |
Wtorek: | 08:00 - 17:00 |
Środa: | 08:00 - 17:00 |
Czwartek: | 08:00 - 17:00 |
Piątek: | 08:00 - 17:00 |
Sobota: | 09:00 - 16:00 |
Niedziela: | 09:00 - 16:00 |
Polední přestávka Út - Pá 12:00 - 13:00
Od 1.10. do 31.3. otevřeno úterý - pátek do 16:00, neděle 9:00 - 15:00
V říjnu otevřeno i v sobotu 9-15
ADRES KONTAKTOWY:
Žerotínský zámek v Novém Jičíně
28. října 12
741 01 Nový Jičín
Czechia (CZ)tel: (+420) 556 701 156
fax: (+420) 556 705 393
e-mail: ovmnj@atlas.cz
ODNOŚNIKI ZWIĄZANE Z CAŁOŚCIĄ
- [ Městská památková rezervace ] Miejski Rezerwat Zabytkowy Nový Jičín [gps]
ODNOŚNIKI UŚCIŚLAJĄCE
- Zamek Žerocim - Sala Kamienna [ Placówka kulturalna i rozrywkowa ] [gps]
- Wojewódzkie muzeum geograficzne Nový Jičín [ Muzeum ] [gps]
- Wnętrze zamkowe - okres bidermajera [ Stała ekspozycja ] [gps]
- Pozostaw na głowie - stała ekspozycja OVM w Novém Jičíně [ Stała ekspozycja ] [gps]
LOKALIZACJA
- WGS-84: 49.59305N, 18.0086E
- Wysokośc nad poziomem morza: 283.00 m
- Teren gminy: Nový Jičín
- Obwód administracyjny 2: Nový Jičín
- Obwód administracyjny 3: Nový Jičín
- Teren NUTS 4: Okres Nový Jičín
- Teren NUTS 3: Moravskoslezský kraj
- Teren NUTS 2: Moravsko-Slezsko
- Region turystyczny: 38 Beskydy - Valašsko
- Region turystyczny: Severní Morava a Slezsko
DALSZE INFORMACJE: http://www.muzeum.novy-jicin.cz
Typ zapisu: Zamek
AKTUALIZACJA: Markéta Kvitová (Informační centrum Nový Jičín) org. 56, 17.01.2007 v 09:27 hodin